Voor het vorige recept had ik citroenen gekocht in een netje, en ik had er nog enkele over. Toen ik mijn vriend voorstelde die te verwerken in een cake, knikte hij direct. “Lekker!” En dat was de cake ook. Het recept vond ik in Het complete Libelle bakboek (wat overigens echt een geweldig boek is voor elke bakster!).
Één van mijn vroegste herinneringen over koken en bakken, heeft te maken met mijn moeder. Al een jaar of twintig geleden maakte ze ‘arretjescake’. Ik vond het bijzonder. Allereerst de naam. Normaal gesproken aten we ‘rozijnencake’ of ‘chocoladecake’, en dan was het helder wat er precies in zat. Maar arretjescake? Dat klonk me wat obscuur in de oren. En ook het feit dat het een cake is, maar toch niet in de oven hoefde. Cake en oven hoorden voor mij bij elkaar, maar deze cake ging de koelkast in… Bij het aansnijden van de cake was ik echter overtuigd. Wat lekker! Chocolade, koekjes, het feit dat de cake koud was… dat ging er wel in! Helaas bleef het bij één of bij twee keer. “Veel te vet!” was het antwoord van mijn moeder als ik vroeg waarom ze geen arretjescake meer wilde maken. En eigenlijk had ze gelijk.
De combinatie chocolade / sinaasappel vind ik al jaren geweldig. Zo zijn er verschillende snoepjes verkrijgbaar met chocolade en sinaasappel en mijn absolute favoriet is iets wat ik ‘sinasrupsjes’ noem. Ik geloof dat de officiële naam ‘sinassnippers’ is, en in luxere variant heten ze ook wel ‘orangettes’. Héérlijk! Het lijkt wel alsof de twee smaken het beste in elkaar naar boven halen.
Ook in bakwerk ben ik groot fan van de combinatie, en toen ik in Nigella Lawson’s nieuwste kookboek ‘Keuken’ een recept vond voor chocoladecake met sinaasappel, was ik er dan ook snel over uit: dit recept zou ik als eerste proberen.
Onverwacht een aantal vrije uurtjes… de ideale gelegenheid om iets te gaan bakken! We hadden nog veel kleine, wilde hazelnoten, dus ik heb besloten deze te verwerken in de cake. Verder had ik nog chocolade chips en amandelen, en voilà, het idee voor dit baksel was geboren!