Het leukste aan koken vind ik dat er soms zomaar een heerlijk gerecht ontstaat, terwijl je niet een recept volgt, maar je gevoel. Er ontstaat een ideetje in je hoofd, je kijkt eens in je voorraadkast naar wat er nog staat, je begint met koken, voegt wat kruiden toe, proeft, past het iets aan… en pats: ineens staat er iets heerlijks op tafel wat je daarvoor niet eens kende. Zo ontstonden ook deze Oosterse pasteitjes. Ik zit momenteel in een ‘alles-moet-in-bladerdeeg!’-fase en we hadden nog wat rundergehakt en Oosterse wokgroenten over. Oosterse kruiden heb ik altijd op voorraad, dus ik hoefde er niet eens de deur voor uit, ideaal! Zowel mijn vriend als ik waren erg tevreden over de pasteitjes en gaan ze zeker vaker maken.
