Pindakaas chocolate chip-koekjes

Soms zit het even tegen. Kleine tegenslagen als een lekke band, file, een snee in je hand omdat je te enthousiast je broodje wilde snijden, of buikpijn vanwege maandelijkse ongemakken. Wat het ook is, meestal is het antwoord simpel: een heerlijk zelfgebakken koekje. Toegegeven, je moet er zelf voor de keuken in (of je kijkt je partner / zus / broer / ouders / huisgenoot lief aan), en je hebt wat afwas naderhand, maar al je zorgen ben je op slag vergeten na het eten van dit heerlijke koekje. Er zit pindakaas in maar dit is toch niet overheersend, en de beurre noisette zorgt voor extra veel smaak.

Ingrediënten:

• 215 gram zelfrijzend bakmeel
• 3/4 theelepel baking soda
• 1/2 theelepel bakpoeder
• 1/4 theelepel zout
• 1/4 theelepel kaneel
• 115 gram roomboter
• 200 gram pindakaas
• 140 gram bruine suiker
• 100 gram kristalsuiker
• 1 ei (M)
• 1 theelepel vanille-extract
• 1 eetlepel yoghurt
• 150 gram chocolate chips (ik gebruikte melk en puur door elkaar)

Bereidingswijze:

Meng het meel, bakpoeder, bakingsoda, zout en kaneel in een mengkom. Smelt de roomboter op middelhoog vuur in een pannetje. Roer dit steeds door, en wacht tot het bruin begint te kleuren. Blijf er bij staan, anders verbrandt de boter. Zodra de boter bruin begint te kleuren moet de boter in een mengkom gegoten worden. Laat het daar even staan zodat het een paar minuten de tijd heeft om af te koelen. Boter die bruin gekleurd is heet beurre noisette, en is behalve de kleur te herkennen aan de geur. De boter gaan namelijk een beetje nootachtig ruiken zodra deze kleurt.
Meng de pindakaas door de beurre noisette. Daarna mogen de suikers erbij, meng deze door totdat het goed opgenomen is in het mengsel. Daarna mogen achtereenvolgens het ei, het vanille-extract en de yoghurt erdoor gemengd worden.
Zet de mixer vervolgens op een lage snelheid en meng de droge ingrediënten er schepje voor schepje door, tot je een deeg hebt. Het is nog vrij zacht maar moet wel een geheel vormen. Roer tenslotte de chocolate chips erdoor met een houten lepel, en zet het deeg zo’n 30 minuten weg in de koelkast om op te stijven.

Verwarm de oven voor op 175° Celsius. Neem een bakplaat en bekleed deze met bakpapier.
Je kunt deeg scheppen met een ijslepel maar ik weeg het meestal af. Ik had ongeveer 1000 gram deeg en verdeelde dit in 20 balletjes van 50 gram. De balletjes drukte ik lichtjes aan op de bakplaat. Leg de koekjes niet te dicht op elkaar, ze lopen uit in de oven.
Bak ze ongeveer 15 minuten af, neem dan de bakplaat uit de oven en laat ze nog 5 minuten op de bakplaat liggen. Neem dan een spatel / koekjesspatel (budgetoptie: kaasschaaf) en verplaats de koekjes voorzichtig naar een afkoelrek. De koekjes zullen nog redelijk zacht zijn, maar buiten de oven worden ze steviger.

Tips:

• Er staat een flinke fout in dit recept en de oplettende lezer heeft het misschien al gezien in de ingrediëntenlijst. Niet gezien? Ik zal verklappen wat het is: ik gebruikte zelfrijzend bakmeel (= bloem met rijsmiddel er al in), èn baking soda èn bakpoeder! Ik dacht dat ik gewone bloem uit de voorraadkast gepakt had, maar ik had zelfrijzend bakmeel gepakt, en daar kwam ik pas achter toen ik het deeg al in de koelkast had gezet… Ik was dan ook zeer benieuwd of het wel goed zou komen met de koekjes. Gelukkig ging het supergoed. Ze worden wat hoger en wat meer fluffy dan de Amerikaanse exemplaren, maar dat vind ik wel lekker. Ook krijgen ze iets meer barstjes, en moeten ze iets langer gebakken worden dan in het originele recept. De volgende keer maak ik ze weer precies zo! Natuurlijk kan je gewoon bloem gebruiken maar dan komen ze iets minder omhoog. Omdat mijn koekjes zoveel rijsmiddel bevatten, was de baktijd ook veel langer. De originele baktijd was namelijk 7-10 minuten. Mijn koekjes konden na zo’n korte baktijd nog niet uit de oven. Gebruik je gewone bloem, hou dan een kortere baktijd aan.
• Ik had geen yoghurt in huis en gebruikte een eetlepel magere kwark. Ik heb overwogen om de hele schep yoghurt te laten zitten (ik had nog nooit van yoghurt in een koekjesrecept gehoord), maar ik heb het er toch maar in gedaan. Yoghurt / kwark is zuur, en werkt samen met de baking soda om het koekje te laten rijzen.
• Ik vond het recept hier. Haar recept is in cups, en ik heb de cups omgerekend naar grammen. Hier en daar heb ik naar boven en naar beneden afgerond omdat het makkelijker was.
• Wil je vaker Amerikaanse recepten gebruiken, overweeg dan om maatschepjes te kopen met cup-aanduiding.  Mijne komen bij AH vandaan. Deze gebruik ik heel vaak! Voor de theelepel-aanduidingen gebruik ik ook speciale kleine maatschepjes, maar die heb ik al zó lang dat ik me niet kan herinneren waar ik deze heb gekocht. In kookwinkels zijn deze meestal wel te vinden.
• Mijn chocolate chips komen uit de HHB-bakproductenlijn. Deze bevielen mij uitstekend.
• Niet echt een tip maar een leuk weetje: het koekblik op de foto was ooit van mijn schoonmoeder. Als mijn man als kind thuis kwam uit school, mocht hij uit dat blik een koekje pakken. Laatst kreeg ik het omdat mijn schoonmoeder in een opruimbui was. Ik vind het erg leuk dat zo’n stukje geschiedenis nu bij ons terecht is gekomen, en wie weet kan ik de traditie ooit wel voortzetten.
• Het schoteltje is van de Tokio-lijn van AH. Hoewel ik mezelf een tijdje terug had voorgenomen geen nieuw servies te kopen kon ik me laatst niet bedwingen toen het in de bonus was, haha. Ik kocht twee gebaksbordjes en twee schaaltjes.