Haute Cuisine

Wie kent het niet? Je gaat uit eten in een duurder restaurant, je bestelt een gerecht van de kaart wat -gezien de prijs- spectaculair moet zijn, en vervolgens wordt het naar je tafel gebracht en… zie je amper wat er op je bord ligt. De zalm op een bedje veldsla is blijkbaar een miniatuurvisje geweest, de gebonden garnalensoep wordt geserveerd in een borrelglaasje en de chocolademousse waar je je zo op verheugde is precies 2 eetlepels groot en wordt geserveerd met wat verdwaalde druppels dunne vruchtenjam.
Hoe frustrerend. Je betaalt dik, maar vertrekt met een knorrende maag.

Ik heb er zo’n hekel aan. Om die reden ga ik niet vaak uit eten in duurdere restaurants. Dat doe ik alleen als ik weet dat de porties die geserveerd worden, normale porties zijn, en niet de helft van mijn bord leeg is.
Begrijp me goed, ik ben niet iemand die alleen naar vettige all-you-can-eat-tenten gaat om zich in recordtempo vol te stouwen met spareribs en friet. Zeker niet. Ik kan intens genieten van eten dat op professionele wijze is bereid, maar dan wil ik wel een portie die ik op zijn minst kan zien. Een soepje (het verkleinwoord alleen al; soep is SOEP!) in een borrelglaasje; ik heb het meerdere keren meegemaakt. Ik heb liever een grote kom eigen gemaakte tomatensoep met lekker veel ballen en groente er in, en stokbrood erbij. Dan heb je tenminste het idee dat je iets gegeten hebt.
Gelukkig denkt mijn vriend er net zo over dus stuiten wij niet op meningsverschillen als we buiten de deur eten. Hoe anders is het met mijn broertje, die helemaal uit zijn bol gaat van bijzonder voedsel dat op een expressieve wijze is gepresenteerd.

Wellicht ben ik niet verfijnd genoeg, maar ik hou van lekker gewoon. Geen liflafjes maar normale porties, geen al te vreemde ingrediënten, geen overdadige versierselen. En geen buitenissige namen wat mij betreft. Je ziet het ook wel aan het eten dat ik hier publiceer. Mijn taarten zijn doorgaans stoer en uit de kluiten gewassen en in de decoratie is niet zoveel tijd gestoken. Het gaat mij vooral om de smaak.
Wat vinden jullie? Als je de keus hebt, ga je dan voor een groot stuk ‘appelgebak van oma’ of een reepje ‘tarte au chocolat’? Voor een ‘boerengroentesoep’ of een ‘palingsoepje’ in borrelglas? Ik ben heel benieuwd!

Bron foto: sxc.hu