Arretjescake

Één van mijn vroegste herinneringen over koken en bakken, heeft te maken met mijn moeder. Al een jaar of twintig geleden maakte ze ‘arretjescake’. Ik vond het bijzonder. Allereerst de naam. Normaal gesproken aten we ‘rozijnencake’ of ‘chocoladecake’, en dan was het helder wat er precies in zat. Maar arretjescake? Dat klonk me wat obscuur in de oren. En ook het feit dat het een cake is, maar toch niet in de oven hoefde. Cake en oven hoorden voor mij bij elkaar, maar deze cake ging de koelkast in… Bij het aansnijden van de cake was ik echter overtuigd. Wat lekker! Chocolade, koekjes, het feit dat de cake koud was… dat ging er wel in! Helaas bleef het bij één of bij twee keer. “Veel te vet!” was het antwoord van mijn moeder als ik vroeg waarom ze geen arretjescake meer wilde maken. En eigenlijk had ze gelijk.

Maar je mag jezelf ook zo nu en dan wel eens iets toestaan, vind ik. En als je er dan voor zorgt dat je niet de hele cake in je eentje opeet, is er wat mij betreft niet zo’n probleem.
Vroeger maakte ik de arretjescake zoals mijn moeder het deed. Dan verkruimelde ik de biscuitjes, en deed ik die in het chocolademengsel en kreeg je een cake die een beetje leek op rocky road cake. Kruimelig. Tegenwoordig maak ik de cake echter op de Duitse manier. Ik ontdekte op Duitse receptensites en uit het Duits vertaalde bakboeken zogeheten ‘Kalter Hund’. Het klinkt wat macaber, maar de cake is net zo lekker als de Nederlandse arretjescake. Duitsers verkruimelen hun biscuitjes niet maar stapelen ze op in laagjes, en dat vind ik, vooral als de plakjes gesneden zijn, nèt wat leuker!

Ingrediënten:

• 375 gram kokosvet
• 300 gram poedersuiker
• 80 gram cacaopoeder
• 3 eieren
• 6 eetlepels amandellikeur
• 1 pakje vanillesuiker
• 28 rechthoekige biscuitjes

Verdere benodigdheden:

• mengkom
• saus- of juslepel
• steelpannetje
• cakevorm (26 cm)
• vershoudfolie
• pannenlikker

Bereidingswijze:

Doe het vershoudfolie in de cakevorm. Smelt het kokosvet in een steelpannetje op een laag vuur (het mag niet gaan pruttelen!). Roer in de mengkom de poedersuiker, vanillesuiker, eieren, cacao en amandellikeur door elkaar.
Als het kokosvet gesmolten is mag dit ook in de mengkom. Roer door elkaar en let op dat er geen vet boven blijft drijven. Als dit het geval is, voeg dan wat poedersuiker en cacao toe, tot alles één homogene massa is.
Neem de juslepel en doe als eerste een laag van de chocoladecrème in de cakevorm. Leg daarna 4 biscuitjes achter elkaar in de vorm. Doe daar weer een laag chocoladecrème overheen en ga zo door. Een laag biscuitjes, dan een laag chocoladecrème. Let op dat ook naast de koekjes aan de zijkanten, voldoende chocolade komt. Als het goed is kan je 7 lagen koekjes maken. Gebruik de pannenlikker om alle chocoladecrème uit de mengkom te halen.
Sluit af met een laag chocoladecrème, en zet de cake 3 tot 4 uur in de koelkast om op te stijven. Stort de cake als deze stijf is, op een bord, verwijder het vershoudfolie, en snij er plakken van.

Wist je dat?

• De cake onder andere namen ook in andere landen te vinden is? In Duitsland heet de cake zoals eerder gezegd Kalter Hund, Italianen maken er een Salame di Cioccolatto (chocosalami) van, Britten hebben de door Prince William geliefde ‘chocolate biscuit cake’ en in Noorwegen wordt het ‘Delfiakake’ genoemd. De cakes zijn niet 100% identiek, wel bevatten ze allemaal chocolade, koekjes en een fikse hoeveelheid vet.
• De naam afgeleid is van het stripfiguurtje ‘Arretje Nof’? Nederlandsche Oliefabrieken (NOF) gebruikte Arretje in hun reclames. In sommige kringen staat deze cake dan ook bekend als ‘Arretje Nof-cake’.
• Mijn moeder in haar originele recept frituurvet gebruikte? Omdat dit zo enorm vet was, besloot ze de cake niet meer te maken. Sommige recepten spreken nog steeds van frituurvet.

Tips:

• Zorg er voor dat de laagjes chocoladecrème niet al te dun zijn. Als dat wel het geval is breekt de cake sneller tijdens het snijden. Snij ook niet al te dunne plakken want dan is de kans op breken groter.
• Deze cake is ongeveer 4 dagen houdbaar in de koelkast.
• Diverse recepten spreken van het toevoegen van gemalen nootjes. Zelf hou ik het altijd simpel en laat ik de nootjes achterwege.
• In plaats van amandellikeur kan je ook rum toevoegen.
• Kokosvet is te koop in natuurwinkels, maar net over de grens is het nog makkelijker te vinden. Ik gebruik Palmin kokosvet, te koop in de betere supermarkten in Duitsland. Let wel op dat je de klassieke variant koopt en niet de ‘soft’-versie, die stijft niet op.